رابطه میان توسعهی بخش مالی و رشد اقتصادی محور مباحث بسیاری از اقتصاددانان رشد و توسعه بوده، اما هیچگاه اجماع در میان اندیشمندان اقتصادی راجع به آن وجود نداشته و نتایج متفاوتی نیز به دست آمده است. از مطالعات تجربی صورت گرفته در ایران نیز نتایج متفاوتی بهدست آمده، منتهی اکثر این مطالعات بر جنبه های برون زای رشد استوار هستند و در مورد الگوهای رشد درون زا، مطالعهی مشخص و جامعی تاکنون انجام نگرفته است. در این مقاله سعی میشود به تبیین نقش واسطه های مالی در رشد درون زای اقتصاد ایران پرداخته شود. به این منظور از یک الگوی رشد درون زا شامل خانوارها، بنگاه ها و بخش مالی و تحلیل VECM (الگوی تصحیح خطای برداری) با بهکارگیری روش جوهانسن، استفاده میشود.
نتایج حاصل از برآورد الگو نشان میدهد رابطه بین واسطه های مالی و رشد اقتصادی در ایران منفی و میزان اثرگذاری آن بر رشد اقتصادی ایران بسیار ناچیز است، به گونهای که نمیتوان ارتباط نزدیکی بین واسطه گری های مالی و رشد اقتصادی در ایران نتیجه گرفت.