هدف این مطالعه بررسی تأثیر نابرابری درآمد بر رشداقتصادی ایران و تأثیر درجه ی باز بودن تجاری بر این رابطه طی دوره ی 1347-1385 است. برای این منظور از روش خود رگرسیون با وقفه های توزیع شونده (ARDL) استفاده شده است. نتایج نشان میدهد که نابرابری درآمد در بلندمدت دارای تأثیر منفی و معنی دار بر رشد اقتصادی ایران است و افزایش درجه ی باز بودن‌تجاری باعث کاهش اثر منفی نابرابری درآمد بر رشد اقتصادی ایران میشود. از دیگر نتایج این تحقیق می توان به ارتباط مثبت میان سرمایه انسانی، سرمایهگذاری و رابطه ی مبادله ی بازرگانی با رشد اقتصادی اشاره کرد. بررسی استحکام نتایج درستی نتایج فوق را تأیید میکند. بررسی آزمون پایداری مدل‌های برآورد شده نیز نشان دهنده ی وجود پایداری مدل برآورد شده است.
سلمانی, بهزاد, & بیژنی, طاهره. (1392). نابرابری درآمد، باز بودن‌تجاری و رشد اقتصادی در ایران. پژوهشنامه اقتصاد کلان
Macroeconomics Research Letter, 8(16), 101-120.
MLA
بهزاد سلمانی; طاهره بیژنی. "نابرابری درآمد، باز بودن‌تجاری و رشد اقتصادی در ایران", پژوهشنامه اقتصاد کلان
Macroeconomics Research Letter, 8, 16, 1392, 101-120.
HARVARD
سلمانی, بهزاد, بیژنی, طاهره. (1392). 'نابرابری درآمد، باز بودن‌تجاری و رشد اقتصادی در ایران', پژوهشنامه اقتصاد کلان
Macroeconomics Research Letter, 8(16), pp. 101-120.
VANCOUVER
سلمانی, بهزاد, بیژنی, طاهره. نابرابری درآمد، باز بودن‌تجاری و رشد اقتصادی در ایران. پژوهشنامه اقتصاد کلان
Macroeconomics Research Letter, 1392; 8(16): 101-120.
)