تحقیق حاضر با هدف تعیین رابطهی بلندمدت بین نرخ رشد شاخص بازده نقدی سهام و مجموعهای از متغیّرهای کلان اقتصادی از قبیل نرخ تورم، نرخ رشد نقدینگی، نرخ ارز و درآمد نفتی، انجام شده است. در این تحقیق دادهها به صورت فصلی و برای دورهی زمانی 1377-1386 و با استفاده از روش خود رگرسیون برداری با وقفههای توزیعی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتهاست.
آزمون ریشه‌ی واحد دیکی فولر تعمیم یافته نشان داد که متغیّر نرخ رشد نقدینگی در سطح و سایر متغیّرها در تفاضل مرتبه‌ی اول پایا هستند. نتایج آزمون هم‌جمعی نیز حاکی از وجود رابطهی بلندمدت میان متغیّرهای اقتصادی مزبور و نرخ رشد شاخص بازده نقدی است. رابطهی بلندمدت بین نرخ رشد شاخص بازده نقدی و درآمد نفتی و نرخ ارز منفی، و با نرخ تورم، رابطهی مثبت است. ضمن این که معناداری ضریب نرخ رشد نقدینگی، در سطح اطمینان نود درصد رد شد.
)